Hebzucht: Niemand kan twee heren dienen

Hebzucht is een zonde omdat in haar perspectief bezitsverwerving niet in het teken van eigen behoeften staat, maar buitensporig en onverzadigbaar is. Het berokkent anderen of de samenleving schade en is strijdig met principes van liefdadigheid en gerechtigheid. Vanuit religieus perspectief is hebzucht zondig omdat ze het tijdelijke boven het eeuwige plaatst. Armoede en ongelijkheid zijn echter niet altijd het gevolg van hebzucht, en dat compliceert morele oordeelsvorming. Hebzucht heeft begrijpelijke motieven. Naast consumentisme, kan hebzucht worden verklaard vanuit het menselijk streven naar autonomie, zekerheid, waardigheid en status. Bovendien kan bezit troost bieden voor wat mensen anderszins tekortkomen. Empirisch onderzoek toont aan dat religiositeit (matig) positief samenhangt met contra-indicatoren van hebzucht: instemming met sociaaleconomische mensenrechten; vrijwilligerswerk als generositeit in termen van tijd; en het geven van geld aan goede doelen.